یکی از رویکردهایی که در گرایش نقد جدید به آن توجه می‌شود، رویکرد بینامتنیت است. ادبیات معاصر عربی مجموعه‌ای از مفاهیم نو را از ادبیات غرب گرفته که در زبان عربی تناص نام دارد. بینامتنی دیدگاهی است که برای مطالعه عمیق‌تر متن ادبی و دست‌یابی به ناگفته‌های آن به کار می‌رود. قرآن کریم یکی از متن‌هایی است که سروده‌های بسیاری از شاعران با آن پیوندی ناگسستنی دارد؛ برای نمونه می‌توان از شعر ابراهیم طوقان، شاعر مقاومت فلسطینی، نام برد که تعبیرها و مفاهیم قرآنی را بسیار هنرمندانه و با خلاقیت ویژه همراه با ظرافت‌های ادبی در شعر خود به کار برده و سبب شده شعرش بسیار تأثیر گذار شود؛ از این‌رو پژوهش حاضر در پی آن است که با روش تحلیلی – توصیفی گونه‌های مختلف بینامتنی قرآنی و بسامدگیری در اشعار این شاعر نامی مقاومت فلسطینی را تبیین کرده، شرح دهد و فنون متنوع بینامتنی را در بافت شعری این شاعر بررسی کند تا از این رهگذر به چگونگی میزان تأثیرگذاری قرآن بر ساختار متقن اشعار او دست یابد.
)